Telewizory kineskopowe Philips Chassis TE3.1 E-CA

Philips, chassis TE3.1 E-CA – opis wybranych układów, regulacje serwisowe.

Opis chassis TE3.1 E-CA

Chassis o oznaczeniu TE3.1E CA to w istocie koncepcja i opracowanie firmy Thomson, z pewnymi tylko „odchyleniami” w kierunku zwyczajów obowiązujących w firmie Philips. Z natury przeznaczone jest ono do stosowania w małogabarytowych odbiornikach i to raczej tych z „dolnej półki”.

System sterowania i kontroli bazuje na dobrze znanym mikrokontrolerze ST92195C/D w wersji ze zintegrowaną pamięcią programu. Dane użytkownika oraz ustawienia serwisowe system przechowuje w pamięci nieulotnej typu ST24C16.

Podstawowe cechy zastosowanego mikrokontrolera to m.in.:

  • możliwość pracy z zegarem aż do 24MHz przy napięciu zasilania 5V,
  • dostępność 8 kbytów pamięci RAM dla obsługi funkcji teletekstowych,
  • możliwość elastycznej modyfikacji funkcji zegarowych dla potrzeb O SD, jak i TXT,
  • dostępność 14-bitowego portu dla zastosowań w systemach VTS (Voltage Tuning Synthesis),
  • dostępność aż 8 programowalnych ośmiobitowych wyjść PWM typu open drain,
  • możliwość wykorzystywania aż 4 szybkich (czas przetwarzania 5.7ms). sześciobitowych przetworników.

System dostrojenia odbiornika wykorzystuje technologię PLL stosując typowy krok syntezy 62.5kHz. Funkcja autodostrojenia obejmuje cały zakres pasma telewizyjnego (44 – 860MHz) i bazuje na dwóch dostępnych sygnałach: AFC oraz IDENT.

Sygnał AFC wytwarzany jest w obwodach procesora wideo, a jego wartość, zależnie od ..odległości” od punktu dostrojenia, może przyjmować wartości pokazane w tabeli 1.

Tabela 1.   Wyjście dyskryminatora AFC
Wartość sygnału AFC Odległość dostrojenia
0 -60 kHz < FPLL-FO < +60 kHz
2 -300 kHz < FPLL-FO < -60 kHz
3 FPLL-FO < -300 kHz
4 +60 kHz < FPLL-FO < +300 kHz
5 +300 kHz < FPLL-FO

Dokładność dostrojenia dla użytej funkcji auto wynosi ±4MHz (może być powiększona użyciem funkcji fine tuning). System sterowania automatycznie rozpoznaje standard odbieranych audycji telewizyjnych oraz system kodowania kolorów PAL/SECAM/NTSC (system NTSC dostępny jest tylko poprzez wejścia AV). Pojemność pamięci EEPROM (24C16) umożliwia zapamiętanie ustawień dla 100 programów z możliwością nadania każdemu programowi 5-znakowej nazwy. Dodatkowo sterowanie udostępnia użytkownikowi funkcję sortowania zapamiętanych kanałów w procesie autodostrojenia.

Nieco odbiegająca od „normy” jest reakcja kontrolera na sygnał przychodzący z 8 wyprowadzenia gniazda SCART. W przypadku uaktywnienia zewnętrznego źródła sygnału (Upin8 > 9.5V) system, zgodnie z oczekiwaniem, automatycznie przełącza odbiornik do pracy w trybie AV, jednak użycie jednego z przycisków [ P+ | lub [ P- ] na klawiaturze lokalnej lub na pilocie spowoduje powrót odbiornika do pracy w trybie TV mimo obecności sygnałów na gnieździe SCART.

System sterowania (procesor ST92195C/D) kontroluje pracę układów procesora wideo (STV2248H), procesora fonii (MSP34I5G) oraz układu PLL w głowicy i pamięci nieulotnej poprzez magistralę PC.

Rozwiązanie toru wideo opiera się o zastosowaniu multistandardowego, w pełni kontrolowanego poprzez szynę PC układu STV2246H/STV2248H. Pełni on funkcje zintegrowanego procesora wideo (multistandardowy demodulator wideo, multisystemowy dekoder wideo, linie opóźniające dla sygnałów luminancji i chrominancji, układy poprawy wyrazistości obrazu, klucze dla sygnałów wejściowych, układy regulacji parametrów obrazu, stopnie wyjściowe z układami pomiaru prądu kineskopu), a także funkcje demodulatora fonii i procesora odchylania.

W chassis TE3.1E CA można spotkać układ STV2246H lub STV2248H. Najistotniejsze różnice pomiędzy nimi to obecność dekodera SECAM i demodulatora sygnału QSS, a także możliwość demodulacji fonii AM dla układu STV2248H (układ STV2246H wyposażony jest tylko w demodulator systemu PAL i NTSC i demodulator fonii FM pracujący w układzie z różnicową podnośną fonii).

Procesor STV2246H/48H zasilany jest z dwóch napięć: +5V i +8V. Źródło napięcia +5V podłączone jest do wyprowadzenia 12 (VCCIF) i zasila część analogową układu związaną z niskopoziomowym sygnałem o częstotliwości pośredniej (pobór prądu około 60mA), a także do wyprowadzenia 53 (VCCD) zasilając obwody związane z obróbką cyfrową układu (pobór prądu około 50mA). Natomiast źródło napięcia +8V podłączone jest do wyprowadzenia 17 (VCC2) i zasila obwody związane z sygnałami luminancji i wideo (pobór prądu około 60mA) oraz do wyprowadzenia 45 (VCC1), gdzie zasilane są obwody chrominancji i generatory odchylania (pobór prądu około 40mA).

Tory odchylań zarówno w poziomie, jak i w pionie zbudowane są w sposób bardzo tradycyjny. Sygnał HOUT (n.48, STV2246H) podawany jest zmiennoprądowo na bazę tranzystora T401 pracującego w układzie driver’a układu odchylania poziomego. Obciążenie dla T401 stanowi pierwotne uzwojenie transformatora L401. Wtórne uzwojenie tego transformatora poprzez rezystor R404 steruje prądowo baząT402. Obciążeniem w obwodzie kolektora T402 jest pierwotne uzwojenie transformatora WN L404 oraz cewki odchylania poziomego. Rolę kondensatora powrotu pełni C404 (6.8nF), korekcję typu S zapewnia kondensator C515 (220nF), natomiast rolę korektora liniowości w kierunku poziomym pełni dławik L403. W układzie odchylania poziomego wytwarzane są również napięcia niezbędne do właściwego wysterowania kineskopu oraz zasilania wzmacniacza końcowego wizji (+175V) i układu odchylania pionowego (+24V_VERT).

W stopniu końcowym toru odchylania pionowego zastosowany jest układ TDA1771.

Układ TDA 1771 to właściwie tylko generator „piły” z układem regulacji amplitudy (wyprowadzenie 4, HEIGHT), który w omawianym rozwiązaniu sterowany jest za pomocą zewnętrznego sygnału VAMP (wyprowadzenie 42 układu STV2246H) oraz końcowy wzmacniacz mocy. Końcówka mocy może bezpośrednio zasilać cewki odchylania pionowego odbiornika z dopuszczalną wartością prądu międzyszczytowego do 2.5A. Napięcie zasilania wynosi 10 ± 30V, pobór prądu: 315mA.

W torze fonii użyty jest dobrze znany z wielu różnych rozwiązań chassis miltistandardowy. stereofoniczny (A2 oraz NICAM) procesor MSP3415G.
Końcówkę mocy fonii stanowi układ TDA7057Q. Jest to wzmacniacz 2><3VV, przeznaczony głównie do stosowania w urządzeniach przenośnych. Dopuszczalne napięcie zasilania zawiera się w granicach 3 ± 18V, przy zniekształceniach harmonicznych poniżej 0.25%.

Wzmacniacz końcowy wizji rozwiązano bardzo oszczędnie stosując jednostopniowe tranzystorowe wzmacniacze (T501, T502, T503) pracujące w klasie A z obciążeniem aktywnym – tranzystory: T504, T506 oraz T508.

Chassis TE3. IE CA zasilane jest z układu przetwornicy typu flyback converter pracującej w konfiguracji quasi rezonansowej. Działanie przetwornicy oparte jest aa sterowniku ICE1QS01 firmy Infineon.

Jest to w stosunkowo nowe opracowanie kontrolera, a istotną cechą wyróżniającą go spośród innych sterowników jest redukcja częstotliwości pracy w miarę zmniejszania się obciążenia, aż do 20kHz w stanie standby. Zabieg ten osiągnięto dzięki zastosowaniu odpowiednich procedur techniki cyfrowej. Bardzo dobrze dopracowany jest też układ tzw. miękkiego startu. Aby uniknąć szkodliwych narażeń elementów mocy.

Tranzystor kluczujący włącza się zawsze przy minimalnym napięciu. Układ sterownika wyposażony jest w kilka obwodów zabezpieczających, m.in: zabezpieczenie przed zbyt wysokim i zbyt niskim napięciem zasilania, zbyt niską wartością napięcia sieci, a także posiada układ kontroli prądu drenu tranzystora przełączającego. Stopień wyjściowy układu przystosowany jest do bezpośredniego sterowania tranzystorem mocy typu MOSFET. Sterownik ICE1QS0I może być stosowany w zasilaczach o mocy wyjściowej od 0 ± 300W.

Start zasilacza i jednocześnie kontrola napięcia wejściowego odbywa się poprzez podanie, za pomocą rezystora R105, wyprostowanego napięcia sieci na 2 wyprowadzenie układu sterownika 1101. Za zbyt niskie napięcie sieci, przy którym następuje wyłączenie pracy zasilacza, uznawane jest napięcie, przy którym prąd wpływający do wyprowadzenia PCS jest mniejszy niż 100 u A.

Miękki start przetwornicy zapewnia obecność kondensatora Cl 10 na wyprowadzeniu 4 (SRC), który współdziała z wewnętrznym rezystorem 20k podłączonym do napięcia referencyjnego 5V. Faza miękkiego startu kończy się po 24ms od momentu podania napięcia startowego na wyprowadzenie 2, W czasie normalnej pracy kondensator C’110 podlega ładowaniu (wewnętrzny rezystor 20k) i rozładowywaniu za pomocą wewnętrznego źródła prądowego podłączonego pomiędzy wyprowadzenie SRC i masę układu. Źródło to, poprzez logikę układu, włączane jest w chwilach, gdy napięcie na wyprowadzeniu 3 (RZI) przekroczy wartości 5V i wyłączane, gdy napięcie RZI opadnie poniżej 5V.

Kontrola prądu drenu tranzystora kluczującego odbywa się poprzez uzależnienie (wprost proporcjonalne) wartości napięcia na n.2 układu 1101 od wartości prądu drenu. W czasie normalnej pracy zasilacza, w fazie przewodzenia tranzystora kluczującego, napięcie na n.2 przyjmuje wartość 1.5V, natomiast w fazie wyłączenia wartość tego napięcia zależy od stałej czasowej R105 i równoległego połączenia C112 i 165, no i oczywiście od wartości napięcia na kondensatorze Cl06 (wyprostowane napięcie wejściowe). W ten sposób układy logiczne sterownika są poinformowane zarówno o wartości prądu drenu, jak i o wartości napięcia sieci.

Kondensator Cl 10 oprócz pełnienia roli elementu w układzie miękkiego startu pełni także istotną funkcję w obwodzie głównej pętli regulacyjnej. Do wyprowadzenia 4 (SRC) układu 1101 podłączony jest, oprócz Cl 10, również kolektor tranzystora z obwodu transoptora 1104 (za pośrednictwem R174). Od wysterowania diody transoptora zależy więc szybkość narastania napięcia na Cl 10 w fazachjego ładowania się. Z kolei od wartości napięcia na Cl 10 zależy to, czy tranzystor kluczujący jest w stanie włączenia, czy wyłączenia.

Jeżeli napięcia VPCS (n.2), które, jak było wspomniane, zawiera informację o prądzie w obwodzie drenu Tl01 przewyższy wartość napięcia VSRC (n.4) wówczas tranzystor mocy natychmiast przechodzi do stanu wyłączenia. Kolejną również bardzo ważną funkcją kondensatora Cl 10 jest jego udział w układzie redukcji częstotliwości pracy przetwornicy w okresach, gdy obciążenie zasilacza spada poniżej pewnej wartości lub zbytnio powiększa się.

Z punktu widzenia działania tych układów ważna jest wartość napięcia występująca na Cl 10. Poniżej wartości 3.5V częstotliwość pracy przetwornicy zacznie zmniejszać się (czas faz wyłączenia T101 powiększa się), natomiast dla napięć powyżej 4.4V zacznie przyspieszać się. W przypadku wystąpienia silnego przeciążenia lub zwarcia na wyjściu zasilacza napięcie na n.4 powinno przekroczyć wartość 4.8V, co dla logiki sterownika oznacza wyłączenie sterowania tranzystorem mocy.

W obwodach wtórnych układu przetwornicy znajdują się prostowniki i stabilizatory napięć zasilających dla prawie wszystkich obwodów chassis (wyjątek stanowi wspomniany już obwód ramki i wzmacniacza RGB).

Regulacje serwisowe

Przed przystąpieniem do omawiania sposobu wejścia i dokonywania regulacji w service mode, jak zwykle należy zadbać o kilka spraw ogólnych. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, aby wszystkie potencjometry, łącznie z potencjometrami FOCUS i SCREEN, znajdowały się w położeniu środkowym.

Należy również pamiętać o właściwym ustawieniu napięcia linii, które w tym przypadku powinno przyjąć wartość 123V (regulacji dokonuje się potencjometrem V101 przy wyciemnionym ekranie, woltomierz powinien być podłączony do katody diody Dl08). Należy też zdawać sobie sprawę z fakty, iż w trybie serwisowym przestają być aktywne niektóre funkcje odbiornika, np. odbiornik nie wyłączy się do stanu standby po określonym czasie nieobecności sygnału antenowego, brak jest reakcji mikrokontrolera na obecność napięcia na 8 wyprowadzeniu SCART, nie działa też timer.

W celu wprowadzenia odbiornika w tryb regulacji serwisowych jakiekolwiek menu użytkownika nie może być aktywne, należy je najpierw „usunąć” z ekranu korzystając z odpowiednik przycisków nadajnika zdalnej regulacji. Następnie, korzystając z klawiszy numerycznych tegoż nadajnika wysłać sekwencję rozkazów: [ 0 ], [ 6 ], [ 2 ], [ 5 ], [ 9 ], [ 6 J. Sekwencja ta musi być zakończona naciśnięciem przycisku [ MENU ] w czasie nie dłuższym niż 10 sekund od wysłania sekwencji numerycznej. Na ekranie pojawi się stosowny komunikat informujący o wersji software’u oraz lista dostępnych grup parametrów regulacyjnych.

Znaczenie poszczególnych symboli w pierwszym wierszu menu jest następujące:

  • ST92195 – typ użytego nikrokontrolera,
  • PAB#-XX – identyfikacja wersji software’u:
    –  P – Philips,
    –  A – rejon przeznaczenia odbiornika: W – Europa Zachodnia, E – Europa Wschodnia,
    – B – specyfikacja dotycząca fonii: M – mono. S – stereo,
  • XX – wersja software’u.

Wiersz drugi „Program 06” informuje o aktualnie aktywnym numerze programu, można go zmienić używając przycisków pilota [ > ] lub [ < ].

Pozostałe linie widocznego głównego menu serwisowego mają następujące znaczenie:

  • OPTIONS – bajty opcji systemu sterowania (dostępne są trzy bajty o numerach 01, 02 i 03),
  • GEOMETRY – grupa parametrów związanych z geometrią obrazu,
  • G2A – parametr używany podczas regulacji napięcia siatki drugiej kineskopu,
  • VIDEO – grupa parametrów związanych z torem wideo,
  • TUNER/1F – możliwość wyboru typu głowicy i zmiana parametrów dotyczących toru pośredniej częstotliwości.

Wyboru parametru regulacyjnego (linii menu) dokonuje się przy użyciu przycisków pilota [ ^ ],[v]; po „podświetleniu” żądanej linii w celu jej uaktywnienia (wyświetlenia submenu) należy nacisnąć przycisk [ > ] lub [ OK ]. Zmianę wartości wybranego parametru lub stanu przełącznika (w przypadkach, gdy parametrem jest funkcja przełącznikowa przyjmująca wartości ON lub OFF) wykonuje się przyciskami [ ^ ] lub [ v]. Powrót do wyższego poziomu menu następuje po użyciu przycisku [ MENU ].

Zapamiętanie nowo wyregulowanych nastaw parametrów następuje automatycznie z chwilą opuszczenia trybu serwisowego. Powrót do normalnej pracy (wyjście z trybu serwisowego) następuje po wysłaniu komendy [ Standby ] – odbiornik przełączy się do stanu standby lub po naciśnięciu przycisku [ MENU ]. W tej sytuacji na ekranie odbiornika pojawi się główne menu użytkownika, należy wówczas wyłączyć odbiornik wyłącznikiem sieciowym, a następnie ponownie go włączyć.

Tabela 2.   Bajt opcji 01
Nr bitu Znaczenie Wartość bitu
„0” ” 1 „
b0 Menu „powitalne” nieaktywne aktywne
b1 Obsług standardu PAL I nieaktywne aktywne
b2 Obsługi systemu SECAM L nieaktywne aktywne
b3 Bit niewykorzystywany
b4 Stan odbiornika po włączeniu włącznikiem sieciowym przełącza się do stanu w jakim był przed wyłączeniem odbiornik przełącza się do stanu standby
b5 Bit niewykorzystywany
b6 Bit niewykorzystywany
b7 Obsługa gniazda EXT 2 nieaktywne aktywne

Jak zwykle opcje wyboru służą do właściwego skojarzenia dostępnych procedur regulacyjnych z aktualną obsadą hardware’owa chassis. Wszystkie dostępne opcje reprezentowane są przez trzy bajty opcji ponumerowane kolejno: 01, 02 i 03. Każdy bit danego bajtu może reprezentować stan pojedynczego przełącznika lub tworząc grupy bitów mogą przedstawiać wartość jakiegoś parametru.

Przykładowe ustawienie opcji może wyglądać następująco:

011 1 1 1 1 1 1 1

020 I 0 1 0 0 0 0

031 1 1 00 1 1 1

Zmianę ustawień opcji dokonuje się w następujący sposób: najpierw należy uaktywnić linię menu „OPTIONS”, następnie używając przycisków kursora [ ^ ] lub [ v ] wybrać żądany numer bajtu opcji 01, 02 lub 03. Zmianę wartości poszczególnych bitów w wybranym bajcie dokonuje się przyciskami numerycznymi pilota od [ 0 | do [ 7 ].

Numer przycisku odpowiada pozycji bitu w bajcie. Każde kolejne naciśnięcie przycisku numerycznego powoduje zmianę wartości odpowiedniego bitu z „0” na „1” lub z „1” na „0”.

Bajt o numerze 01 odpowiada za konfigurację systemową odbiornika. Znaczenie poszczególnych bitów pokazane jest w tabeli 02.

Bajt o numerze 02 odpowiada za konfigurację toru wideo odbiornika. Znaczenie poszczególnych bitów pokazane jest w tabeli 3.

Tabela 3.   Bajt opcji 02
Nr bitu Znaczenie Wartość bitu
„0” 1″
bO Sposób demodulacji sygnału fonii metodą podnośnej różnicowej metodą quasi równoległą (QSS)
b1 Ekran „niebieski” przy braku sygnału nieaktywne aktywne
b2 Regulacja kontrastu dla OSD nieaktywne aktywne
b3 Automatyczna regulacja „pików” bieli (APR) nieaktywne aktywne
b4 0000: APR50IRE 0001: APR53.33IRE 0010: APR56.66IRE 0011: APR60IRE 0100: APR63.33IRE 0101: APR66.66IRE 0110: APR70IRE 0111: APR73.33IRE 1000: APR76.66IR 1001: APR80IRE 1010: APR83.33IRE 1100: APR90IRE 1101: APR93.33IRE 1110: APR96.66IRE 1111: APR100IRE
b5
b6
b7 1011: APR86.66IRE
Tabela 4.   Bajt opcji 03
Nr bitu Znaczenie Wartość bitu
„0” 11A J>
b0 Obsługa DVD nieaktywne aktywne
b1 Obsługa procesora wideo STV2248C STV2248E
b2 Liczba rezonatorów kwarcowych dla dekoderów koloru 2 (PAL, NTSC) 1 (PAL 4.43MHz)
b3 Poziom wewnętrznego sygnału CVBS 2.0V 2.3V
b4 Bit niewykorzystywany
b5 Bit niewykorzystywany
b6 Producent i typ zastosowanej głowicy 00: Thomson/Orega CTFF5510 01: Philips UV1316 10: Alps

11: Samsung

b7

Bajt o numerze 03 odpowiada za konfigurację hardware’owa odbiornika. Znaczenie poszczególnych bitów pokazane jest w tabeli 4.

Fabryczne ustawienie wszystkich trzech bajtów opcji wygląda następująco:

Bajt 01 Bajt 02 Bajt 03
PALI 00101011 11111000 00110111
MULTI 00101101 11111001 00110111

GEOMETRY – regulacja geometrii obrazu

Pozycja menu „GEOMETRY” umożliwia regulację geometrii obrazu. Zasób dostępnych parametrów regulacyjnych jest bardzo skromny, można dokonywać zmian zaledwie trzech parametrów: VS (wysokość obrazu), VP (położenie obrazu w pionie) oraz HP (położenie obrazu w poziomie). Parametr VS regulowany jest niezależnie dla formatu obrazu 4:3 oraz 16:9 (tzw. Expand), a także niezależnie dla częstotliwości ramki 50Hz i 60Hz. Regulacja wysokości obrazu dla formatu 16:9 powinna być przeprowadzona w taki sposób, aby odległość pomiędzy górną i dolną krawędzią obrazu a skrajami (górnym i dolnym) ekranu wynosiła 3cm.

G2A – regulacja napięcia siatki drugiej kineskopu

Uaktywniając linię menu „G2A” pojawi się nam ekran z zawartością zależną od ustawienia napięcia G2. Obracając delikatnie potencjometrem SCREEN na transformatorze linii należy doprowadzić do sytuacji pojawienia się na ekranie znaku ” : „. Jeżeli widoczny jest znak ” < ” oznacza to, że napięcie siatki jest za wysokie, jeżeli znak ” > ” – zbyt niskie.

VIDEO – regulacja balansu bieli

Parametr „VIDEO” umożliwia ustawienie żądanego odcienia bieli. Podczas regulacji należy najpierw na wejście odbiornika podać test białego pola (100 IRE), regulator kontrastu ustawić na 70%, natomiast jaskrawość i nasycenie na środek zakresu regulacji. W tych warunkach dokonuje się regulacji wartości parametrów „R”, „G” i „B” dla dużych wartości luminancji (100 IRE). Wartości domyślne regulowanych parametrów to odpowiednio: „0”, „0”, „0”. Następnie obraz testowy należy zmienić na ciemną szarość (10 IRE), pozostawiając nastawy parametrów obrazu bez zmian. Parametrami „R CFF” oraz „G CFF” należy doprowadzić do uzyskania takiego samego odcienia szarości, jak dla dużych luminancji. Wartości domyślne parametrów „R CFF” oraz „G CFF” wynoszą również „0”.

TUNER/IF – regulacja parametrów toru w.cz.-p.cz

W grupie parametrów „TUNER/IF” dostępne są trzy pozycje regulacyjne: „AGC” oraz „PIF C” i „PIF F”. Parametr „AGC” odnosi się do wartości opóźnienia napięcia ARW dla głowicy w.cz. Sposób regulacji polega na takim regulowaniu jego wartością (przy użyciu przycisków [ < ] lub [ > ]), aby znak ” : ”  zmienił kolor na czerwony.

Tabela 5.   Zawartość menu GEOMETRY
L.p. Znaki OSD Znaczenie parametru Wartość domyślna
1 VS4/3 50h Wysokość obrazu dla formatu 4:3, fv=50Hz 10
2 VS4/3 Expand 50h Wysokość obrazu dla formatu 16:9, fv=50Hz 15
3 VS4/3 60h Wysokość obrazu dla formatu 4:3, fv=60Hz 7
4 VS4/3 Expand 60h Wysokość obrazu dla formatu 16:9, fv=60Hz 11
5 VP Położenie obrazu w pionie 0
6 HP Położenie obrazu w poziomie 0

Parametry „PIF C” i „PIF F” odnoszą się do regulacji częstotliwości odniesienia, czyli częstotliwości pośredniej IF, dla demodulatora wideo. Parametr „PIF C” dotyczy regulacji zgrubnej, natomiast „PIF F”-regulacji dokładnej. Obydwa parametry’ regulowane są łącznie dla standardów GB i DK i oddzielnie dla standardu L (parametry „PIF CL” i „PIF FL”).

Regulacja parametrów „PIF” przebiega w sposób następujący: na wejście filtru SAW podać sygnał pośredniej częstotliwości 38.9MHz dla BG i DK oraz 33.9MHz dla standardu L. Regulując najpierw parametrem „PIF C/CL”, a następnie „PIF F/FL” doprowadzić do sytuacji, gdy znak ” : ” zmieni kolor na czerwony. Wartości domyślne wszystkich parametrów z tej grupy wynoszą „0”.

Porównywarka cen sprzętu RTV